صبر كردم ببينم هماني هستي كه در خاطرم بود،‏ اما هنوز هم نمي دانم ...

نوشته بودي كه مثل همه ي 21 ساله ها عاشقي و مي نويسي، عاشق، پس بايد عاشق باشي تا بنويسي،

عجب روزهاي بدي بودند روزهاي 21 سالگي من ...

.

.

.

آرزوهايم اگر نمرده باشند، خوب است. مي خواهم فكري برايشان بردارم، اگر بردار نرفته باشند،‏ ديدي چه زود سادگيم فريبم مي دهند،‏ و دلي كه روزگاري ست با من است،‏

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
من لينكت كردم دوست من ...