دنیای من پر از عکس و حرف نگفته

سلام بچه ها خوبید خیلی وقته به روز نکردم
راستش تا میام به روز کنم این عکس ها رو می بینم دوباره دلم نمیاد هی با خودم می گم چه پستی از این بهتر می تونه باشه درد بچه هایی که بیگناه دارن چوب اشتباهات یه مشت ادم پست فطرت  و حیونه ادم نما رو می خورن بعضی وقت ها به خودم می گم خدایا واقعا ما رو افریدی و اشرف مخلوقات قرار دادی یا این تصور ماس ؟

اخه چطور یک اشرف مخلوقات اینقدر پست  میشه ؟ یعنی نمی شد ریشه مهربونیرو بیشتر تقویت کنی تا اینکه بزاری اینقدر راحت نسبت به هم کینه به دل بگیریمو اینقدر اخلاق حیوانی بیاد سراغمون ؟

می دونید همیشه این برام سوال بوده که چرا می گن خدا خواسته تا در این دنیا مارو ازمایش کنه  تا حرف می زنیم می گن اگر این دنیا هدف نداشت که زندگی بی معنی بود

اما من می خوام بدونم بعد اینکه مردیم  و خدا بهمون وعده بهشت داده (البته فعلا که ما بهشتی ندیدیم ) و زندگی جاودانه چرا هیچی نمی گه اونجا چرا کسی دنبال هدف نیست این که همش  صد ساله زندگی واقعی اونجاس که هر چی می خوایم در اختیارمونه همیشه جوون می مونیمو اینطور چیزا اون موقع چرا کسی نمی گه که چرا هدف نداره ؟

اگر کسی می دونه به منم بگه چون خیلی این مسله رو من تاثیر گذاشته