دنیای من پر از عکس و حرف نگفته

کاش سر شار از سخاوت می شدیم

ابر باران کرامت می شدیم

کاش همرنگ بهار عاطفه

رنگ ابی صداقت می شدیم

کاش وقتی صحبت از گل بود و عشق

ما پرا از احساس لطافت می شدیم

کاش قبل از گفتن هر احتیاج

ما سراپا استجابت می شدیم

در نجابت فاطمه (ع) همتا نداشت

کاش غرق این نجابت می شدیم

چون عدالت با علی (ع) پیوند داشت

کاش قربان عدالت می شدیم

کاش در ادینه صبح ظهور

لایق وصل و زیارت می شدیم

دو کلمه هم از خودم بگم ؟   ااا خوب بابا حالا چرا می زنید هیچی نمیگم بای